oś optyczna

Encyklopedia PWN

kryształ ciekły, ciecz anizotropowa, faza mezomorficzna,

stan skupienia pośredni między cieczą zwykłą (izotropową) a zwykłym kryształem;

teodolit

[gr.],

instrument geodezyjny przeznaczony do pomiarów w terenie kątów poziomych i pionowych.

film

[ang.]:

kryształy optycznie czynne,

kryształy skręcające płaszczyznę polaryzacji światła spolaryzowanego liniowo.

soczewka, soczewka optyczna,

bryła z przezroczystego materiału, ograniczona (przynajmniej z jednej strony) zakrzywionymi powierzchniami o regularnym kształcie (najczęściej sferycznymi, rzadziej cylindrycznymi czy paraboloidalnymi);

astygmatyzm

[gr. a- ‘nie’, stigmḗ ‘kropka’],

fiz. jedna z wad układu opt. (aberracje układu optycznego), objawiająca się w ten sposób, że wąski pęk promieni świetlnych, wychodzących z punktu leżącego poza osią opt., po przejściu przez układ nie przecina się w jednym punkcie obrazowym, lecz wzdłuż 2 wzajemnie prostopadłych odcinków, zw. ogniskami astygmatycznymi.

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>